Bij de opname van een tijdsbepaling worden partijen geconfronteerd met een zeer ruime waaier van verschijningsvormen. Naast de summa divisio tussen de opschortende en de uitdovende tijdsbepaling kan de tijdsbepaling al dan niet potestatief zijn, vast of onvast, stilzwijgend of uitdrukkelijk, indicatief of imperatief, omschreven zijn aan de hand van een termijn of aan de hand van een vervaldag en gelden in het voordeel van één van de partijen of van beide partijen. Elk van die verschijningsvormen heeft andere gevolgen, zodat er kwalificatie- en interpretatieproblemen ontstaan. Dit boek reikt een coherent overzicht aan voor de hedendaagse, Belgische jurist die gebruik wil maken van een opschortende of uitdovende tijdsbepaling.

De wet van 29 juli 1991 betreffende de uitdrukkelijke motivering van de bestuurshandelingen is een bijzonder korte, maar uiterst belangrijke wet. Sinds de inwerkingtreding van deze wet moeten immers quasi alle bestuurshandelingen met individuele strekking zoals een vergunning,  een erkenning, een benoeming, een ontslag,  een administratieve sanctie, een onteigening,… formeel worden gemotiveerd.
Het boek bestaat uit twee delen:

Algemeen deel:
• de doelstellingen
• het toepassingsgebied
• de aard en de draagwijdte van de motiveringsplicht
• de sancties bij de schending van de wet
 
Bijzonder deel:

Onderzoek van de Wet Motivering Bestuurshandelingen op verschillende domeinen (ruimtelijke ordening, milieurecht,  onteigening, fiscaal recht, socialezekerheidsrecht,  overheidsopdrachtenrecht, onderwijsrecht, bestuurlijk toezicht,  vreemdelingenrecht, ambtenarenrecht en contractueel overheidspersoneel)

Dit boek geeft achtereenvolgens een academische én praktijkgerichte uiteenzetting over de Lex Aquila, het schadeconcept bij samenloop en co-existentie, de indicatieve tabel anno 2012, de wisselwerking tussen de WMPC en het foutvereiste en de sanctionering van artikel 1382 BW, de knelpunten inzake verjaring en ten slotte de pijnpunten met betrekking tot de overmacht.

Nieuws: Speciale vermelding voor proefschrift van Jinske Verhellen op uitreiking Raymond Derine prijs

Wet en praktijk in het familiaal IPR is het verslag van de rondetafels - voorjaar 2013.

Deze discussiemomenten vullen de eerdere onderzoeksbevindingen van Jinske Verhellen aan, gebundeld in het boek Het Belgisch Wetboek IPR in familiezaken, met getuigenissen uit de praktijk. Dit boek laat de lezer deel uitmaken van deze discussiemomenten. Het bundelt de twee verslagen en formuleert vervolgens enkele beleidsaanbevelingen.

Het boek bundelt een integrale Nederlandse en Franse vertaling.

Persartikel uit De Standaard van 10 juli 2013

Persartikel uit De Standaard van 17 juli 2013

Persartikel www.standaard.be van 17 juli 2013

Persartikel uit Knack van 17 juli 2013

De opbouw van de bevoegdheidsverdelende regeling in de Belgische federale staat is gebeurd op basis van het exclusiviteitsprincipe waardoor de bevoegdheidssferen van de federale overheid en deze van de gemeenschappen en de gewesten zijn opgesplitst in aangelegenheden die de ene overheid, met uitsluiting van de andere overheid, kan regelen. De praktijk heeft echter de  onmogelijkheid aangetoond om een klare en duidelijke scheiding tussen deze sferen tot stand te brengen.
 
Dit Belgisch coöperatief federalisme ontwikkelde zich van een spontaan optreden naar een geïnstitutionaliseerd kader van voorgeschreven procedures.
 
In het boek "Evoluties in het Belgisch coöperatief federalisme" belichten de auteurs zowel de staatsrechtelijke als de politologische aspecten van deze evolutie. Organen als "het Overlegcomité" en de "Interministeriële Conferenties", het begrip "federale loyauteit" en de diverse samenwerkingsvormen worden er op omstandige wijze besproken, met inbegrip van de wijzigingen die de zesde staatshervorming in dit verband heeft teweeggebracht.
 
Het boek is dus een absolute aanrader voor elkeen die zich wenst te verdiepen in de werking van het Belgisch samenwerkingsmodel.

Ongedierte hoort niet thuis in de voedingsindustrie. Omwille van de risico's verbonden aan hun aanwezigheid zijn voedingsbedrijven genoodzaakt ongedierte aan te pakken. Niet alleen door de wetgever, maar ook vanuit de retail worden zij hier op hun verantwoordelijkheden gewezen.

De aanpak van ongedierte behoort al jaren tot het basisvoorwaardenprogramma en dus het HACCP-systeem van vele voedingsbedrijven. Toch lijkt het erop dat vele voedingsbedrijven een extra inspanning zullen moeten leveren om effectief over geïntegreerde  ongediertebeheersing te kunnen spreken.

Daarom wordt in dit boek een strategie meegegeven die focust op preventieve maatregelen, waarbij het gaat over beheersing van ongedierte in plaats van enkel bestrijding. Deze praktische leidraad stelt elk voedingsbedrijf in staat een ruimere aanpak te hanteren en het heft in eigen handen te nemen. Naast de beschreven methodieken worden een aantal handige tools aangereikt voor al wie ongedierte preventief wil aanpakken.

Evaluatie van de sociaal- en tuchtrechtelijke handhaving betreffende de individuele gezondheidszorgverstrekking

De belangstelling voor rechtshandhaving en fraudebestrijding is de laatste jaren sterk toegenomen, zeker ook in de gezondheidszorgverstrekking. Gebrekkig of frauduleus medisch handelen kan immers schade van uiteenlopende aard berokkenen.

Het initiatief tot handhaving op het domein van de medische beroepsuitoefening is voornamelijk toebedeeld aan de Orde van geneesheren en de Dienst voor Geneeskundige Evaluatie en Controle bij het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering. In dit boek staat dan ook logischerwijze de evaluatie van het medisch handelen vanuit het perspectief van de tuchtrechtelijke en de bestuurlijke sociaalrechtelijke handhaving centraal.

Alvorens de huidige tucht- en sociaalrechtelijke handhavingspraktijk te evalueren op haar juridische behoorlijkheid, gaat Eveline Ankaert dieper in op het concept van handhaving. Vanuit een ruimere juridisch-beleidsmatige ketenbenadering ontrafelt de auteur het complex handhavingsproces dat plaatsvindt tegen de achtergrond van een samenspel van rechtsstatelijke en legistieke beginselen die de handhaving afgrenzen en conditioneren.
In de diepteanalyse van het handhavingslandschap van de medische beroepsuitoefening, worden de structuur en werking van de tucht- en sociaalrechtelijke handhavingsactoren nauwgezet geschetst, om vervolgens over te gaan tot de evaluatie van de huidige handhavingspraktijk aan de hand van een harde kern van negen criteria, door de auteur de beginselen van behoorlijke handhaving genoemd.
In het werk wordt ook aandacht besteed aan traditionele knelpunten zoals deze met betrekking tot het strafrechtelijk karakter van bestuurlijke en tuchtrechtelijke sancties en de juridische gevolgen daarvan, de samenloop van sancties, het beroepsgeheim en het begrip van de volle rechtsmacht.
Dit boek is een boeiende, vernieuwende studie over handhaving, met toepassing van 'algemene' kennis op een specifiek, goeddeels nog onontgonnen, domein van het medisch recht. Het heeft een sterk toegevoegde waarde, in de eerste plaats voor de bestaande handhavingsinstanties die bevoegd zijn voor de evaluatie van het medisch handelen in het Belgisch gezondheidszorgsysteem. De auteur biedt tevens een instrument aan op basis waarvan de handhaving op een juridisch conforme wijze georganiseerd kan worden.

De jurist in actie: identiteit, retoriek en overtuigingskracht is een reflectie-en-actieboek, met tal van concrete, praktische tips voor alle juristen die hun juridische kennis mondeling of in het openbaar gebruiken.

Dit unieke boek
- reikt je vaardigheden aan om anderen te overtuigen, je visie en argumenteren persuasief te maken
- geeft concrete en praktische tips
- zorgt ervoor dat je als jurist meer daadkracht en invloed krijgt in de rechtszaal en bij onderhandelingen.
- reikt bruikbare recepten aan voor de optimalisering van je functioneren als jurist in je gedifferentieerde rollen van advocaat, bedrijfsjurist, notaris, bemiddelaar of de talloze andere rollen die de hedendaagse jurist in de samenleving invult in de politiek, het bedrijfsleven, de overheid, de vakbond en bij allerlei organisaties, IGO's of ngo's.

Dit boek bestaat uit een serie hoofdstukken, elk gericht op specifieke vaardigheden of technieken.
Je kunt de hoofdstukken onafhankelijk van elkaar lezen. En je kiest zelf de volgorde.

Dit boek is een vertaling van het Deense 'Juridisk gennemslagskraft'.  Dirk Voorhoof hield bij de vertaling en bewerking rekening met de context en de kenmerken van de juridische wereld in Vlaanderen,  De auteurs Inger Høedt-Rasmussen en Jonas Gabrielsen hebben onderscheidingen gekregen voor hun onderwijs. Ze doceren en coachen aan verschillende universiteiten, in het bedrijfsleven, in de advocatuur en aan het juridische beroepenveld in de ruimste zin.

Lees hier het interview met Frank Vandenbroucke uit De Standaard Weekblad van 22-23 juni 2013, p. 30-35

This essay revisits social policy developments in Belgium in the decade 2000-2010 on the basis of stylized facts with regard to spending, employment, the social policy case load, dependency rates and poverty. With regard to spending it focuses on the long-term evolution in Belgian public social spending and the extent to which the observed spending pattern accommodated the perceived emergence of new social risks. By means of 'budgetary effort indicators', the analysis disentangles the impact of demographic evolutions from deliberate shifts in broad policy priorities. In addition, it addresses some critical points in the performance of the Belgian welfare state, such as the rising number of children at risk of poverty, the need to anticipate long-term demographic ageing, and (briefly) the need for structural changes in parts of the health care system. The analysis shows that preparing a next wave of social reform is imperative.

Author
Frank Vandenbroucke is professor at KU Leuven (95 %) and also teaches Social Economic Analysis in the interdisciplinary degree programme Social and Economic Sciences at Antwerp University. Frank Vandenbroucke does research on social developments in EU member states, such as participation in the labour market, income development and distribution, education, active ageing, social protection, etc. These themes are strongly related to his Phd. on social justice that he obtained in 1999 at Oxford University. He conducts his research in close interdisciplinary cooperation with researchers from various faculties in Human Sciences at KU Leuven. Research on the social developments in Europe and the role of the European Union is important, says Frank Vandenbroucke: "For quite some time European integration has influenced social developments in the member states. But there is more. The European Union will not get out of the current crisis if its members are not able to set out a common course, also in the social field. How that will take place exactly is not certain, and is partly unexplored terrain and will be the subject of quite some debate in the years to come."

Herman Deleeck Centre for Social Policy - University of Antwerp
The Herman Deleeck Centre for Social Policy and the University of Antwerp established the Herman Deleeck Chair in 2012 at the occasion of the Centre's fortieth anniversary and in commemoration of the passing away of prof. Deleeck ten years ago.
Herman Deleeck committed his entire career to convincing the research community, policy makers and the public at large of the import ance of equality of opportunity and social redistribution through the welfare state's institutions. In the same tradition, the Chair aims to offer a platform to renowned experts in social policy to share their expertise and ideas.
Frank Vandenbroucke is the first holder of the Herman Deleeck Chair.

In deze publicatie wordt getracht het verschijnsel van de gemeentelijke verzelfstandiging te belichten vanuit verschillende invalshoeken en als het ware een thematische dwarsdoorsnede te maken.

Zo wordt ingegaan op:
- de verschillende verzelfstandigingsvormen
- de oprichting, de toetreding en de uitbreiding van de organisatievormen
- de duur en het einde van de betrokken verzelfstandigingsvormen
- de werking en de organen
- de beheers- en samenwerkingsovereenkomsten 
- de filialisering en het nemen van participaties
- het personeelsstatuut
- de reglementering overheidsopdrachten
- het goederenrecht, de fiscaliteit en het begrotings- en boekhoudrecht
- formele motivering, openbaarheid van bestuur en de taalwetgeving
- het bestuurlijk toezicht
- bijzondere vormen van lokale verzelfstandiging

De aanwezigheid van meerdere partijen in een meerpartijenovereenkomst is vaak een bron van heel wat onduidelijkheden en moeilijkheden. Wellicht maakt onbekend, hier onbemind. Want hoewel artikel 1101 BW impliciet in de mogelijkheid van meerpartijenovereenkomsten voorziet blijft het Burgerlijk Wetboek ook duidelijk gericht op tweepartijenovereenkomsten en is de doctrinaire interesse voor het onderwerp eerder beperkt.

Ondanks die vaststelling is het belang van dergelijke overeenkomsten in de praktijk erg groot. Door het steeds omvangrijker worden van projecten en de noodzaak om verschillende specialisaties of financieringsbronnen te verenigen voelen partijen steeds vaker de noodzaak om meerpartijenovereenkomsten, te sluiten.

Deze monografie behandelt de bevoegdheden van de burgemeester in vier grote hoofdstukken, met topics als de burgemeester als vertegenwoordiger van de regeringen, als hoofd en verantwoordelijke overheid van de administratieve politie, de bevoegdheden van politionele aard en de taken in het kader van de organisatie van het gemeentelijk bestuur.

Dit dossier is inbegrepen in het abonnement op het Tijdschrift voor de Vrede- en Politierechters.

In deze publicatie wordt, naast een algemeen overzicht van de artikels van het Veldwetboek die nog steeds actueel zijn, meer specifiek de problematiek van de buurtwegen bekeken in hun relatie met de openbare besturen en de rurale aspecten van de burenhinder. Daarnaast komt eveneens de problematiek van de buurtwegen vanuit Waalse hoek aan bod alsook de aspecten van de landbouwpremies, gekoppeld aan de voorwaarden die de Europese regelgeving oplegt. Ten slotte werden ook actuele aspecten van de pachtwet, de ruilverkavelingswetgeving en de jachtwetgeving in relatie met het probleem van wildschade toegelicht.

Is het wenselijk en mogelijk om in België van het recht op wonen een resultaatsverbintenis te maken? Twee landen, Schotland en Frankrijk, hebben het al gedaan: de overheden zijn er verplicht om huisvesting te voorzien voor thuislozen of bepaalde mensen die slecht gehuisvest zijn. In België bestaat zo'n verplichting niet. Artikel 23 van de Grondwet bevat wel een recht op behoorlijke huisvesting, maar het legt geen resultaatsverbintenis op.

In deze uitgave worden de Schotse en Franse wetgeving bestudeerd en worden een aantal denksporen bekeken om het recht op wonen in België effectiever te maken.

Deze publicatie is een initiatief is van het Steunpunt tot bestrijding van armoede, bestaansonzekerheid en sociale uitsluiting, de Universiteit Antwerpen en de Universiteit Saint Louis.

Het kunstrecht is zo'n interdisciplinaire rechtstak die zich in de voorbije 15 jaar steeds meer ontwikkelde en waarvan het belang zich niet alleen in de juridische praktijk laat gevoelen, maar ook op het niveau van het lokaal, regionaal en zelfs internationaal erfgoedbeleid, in de ruimtelijke ordening, de archeologie, het museumwezen en de kunsthandel. Themis kunstrecht wil dan ook graag op enkele van die materies ingaan.

Zo staat in de eerste plaats een toelichting bij de recente ontwikkelingen in het cultureel erfgoedbeleid van de Vlaamse overheid op het programma. Verder wordt bijzondere aandacht besteed aan de bescherming van het archeologisch erfgoed, een materie die de jongste jaren onmiskenbaar een verhoogde belangstelling geniet, alsook aan de voorbereiding van het nieuwe Onroerenderfgoeddecreet. Tot slot komen ook prangende kwesties uit de kunsthandel en het museumwezen aan bod met een overzicht van de actualia inzake authenticiteits- en provenance-geschillen in de Belgische en internationale kunsthandel.

Nieuws: Speciale vermelding voor proefschrift van Jinske Verhellen op uitreiking Raymond Derine prijs

Dit boek is het resultaat van het recente doctoraatsonderzoek van Jinske Verhellen. Het maakt een grondige doorlichting van de toepassing in de praktijk van het Wetboek IPR (2004) in zaken van personen- en familierecht.

De doelstellingen van de wetgever worden getoetst aan uitgebreid empirisch bronnenmateriaal: honderden rechterlijke uitspraken, een databank met 3369 adviesvragen aan het Steunpunt IPR en verschillende diepte-interviews van magistraten.

De analyse van de doelstellingen en ambities van de wetgever enerzijds en de concrete toepassingen in de praktijk anderzijds legt tal van discrepanties bloot tussen de law in the books en de law in action. Deze discrepanties blijken niet zozeer te maken te hebben met het Wetboek IPR zelf, maar eerder met de context waarbinnen het (Wetboek) IPR moet functioneren.

Verschillende contextuele factoren, zoals het migratievraagstuk en de complexiteit van het familierecht in grensoverschrijdende zaken, hebben geleid tot een verregaande instrumentalisering van het internationaal privaatrecht.

Het boek bestaat uit drie delen en zeven thematische hoofdstukken.

Deel I gaat in op drie kernbegrippen in het internationaal privaatrecht: de 'nationaliteit' en de problematiek van bipatriden, vluchtelingen en staatlozen, de 'gewone verblijfplaats' en de 'woonplaats'.

Delen II en III vertrekken van de klassieke structuur in het IPR: het conflictenrecht enerzijds en het erkenningsrecht anderzijds.

Deel II onderzoekt de toepassing van buitenlands recht in België aan de hand van de multilaterale verwijzingsregel in het domein van de afstamming en aan de hand van de rechtskeuze in echtscheidingszaken.

Deel III analyseert de erkenning in België van buitenlandse authentieke akten en rechterlijke beslissingen. Het gaat in op de algemene erkenningsregels aan de hand van buitenlandse huwelijksakten, partnerschappen, echtscheidingsvonnissen en geboorteakten na draagmoederschap, en op de specifieke erkenningsregimes voor de naam en de verstoting.

Het boek eindigt met negen aanbevelingen: vijf juridisch-technische en vier institutionele aanbevelingen.

OVER DE AUTEUR

Jinske Verhellen (Gent, 1970) is momenteel onderzoeker aan het Instituut voor Internationaal Privaatrecht van de Universiteit Gent. Voordien was ze advocaat aan de Balie van Gent en werkte ze voor het Meldpunt Discriminatie van de Stad Gent en bij het Steunpunt IPR van het Vlaams Minderhedencentrum (tegenwoordig Kruispunt Migratie-Integratie).