Bernard Hubeau

Bernard Hubeau studeerde Rechten en Ruimtelijke Planning en Stedenbouw. Zijn doctoraat ging over het grondrecht op wonen en de bevoegdheidsverdeling. Hij werkte achtereenvolgens in de wetswinkel, aan de toenmalige BRT, aan de Universiteit van Utrecht, als Antwerps en als Vlaams Ombudsman, maar vooral aan zijn alma mater, de Universiteit van Antwerpen, waar hij de laatste tien jaar in hoofdzaak rechtssociologie doceerde. Dit vak gaf hij ook lange tijd aan de Vrije Universiteit Brussel.

Zijn onderzoek betreft vooral de sociale werking en de effectiviteit van sociale grondrechten, op het gebied van wonen, armoede en sociaal werk, de juridische bijstand en de toegang tot recht en rechtshulp, de klachtenbehandeling en de ombudsfunctie en ten slotte de geschillenbeslechting, de juridische beroepen en het management van justitie. Maar ook de link tussen recht en literatuur heeft hem steeds geboeid.

Hij is reeds op jonge leeftijd in de ban geraakt van het werk en de persoon van Albert Camus. Vooral zijn eerste roman L’Etranger, verschenen in 1942, heeft een onvergetelijke indruk op hem achtergelaten. Op 4 januari 1960 kwam er abrupt een einde aan het leven van Camus. Hij liet echter het afgewerkte manuscript van een ander prachtig autobiografisch boek achter in het wrak van de auto, Le Premier Homme.