die Keure Educatief

LUNA

Het verhaal achter Luna

Luna is de methode schrift van die Keure voor het 1e t.e.m. het 3e leerjaar. Het logo en de hoofdfiguur van de methode is de herkenbare ruimtevaarder Luna. Schrijfonderwijs gaat namelijk samen met bewegingsonderwijs. Net als ruimtevaarders moeten schrijvers ook vlot en fit kunnen bewegen om goed te schrijven. Illustrator en 3D-artiest Antoon vertelt ons hoe een karakter tot stand komt en wat het verhaal is achter Luna.

Welke instructies kreeg je bij de opdracht voor de figuur Luna?

“De opdracht was een vrouwelijke, beweeglijke ruimtevaarder. Naast die voorwaarden kreeg ik grote vrijheid. Er bestaan veel soorten ruimtevaarders, maar ik wilde Luna een heel herkenbare en unieke look geven. Bovendien probeerde ik haar te laten passen in het bestaande digitale portfolio van die Keure, maar dan in een nieuw, fris en technisch vernieuwend jasje. Als illustrator moet je veel ideeën samenbrengen tot één figuur. Daarna begint het tekenen en de grote zoektocht om het karakter visueel te ‘vinden’.”

Hoe start je aan het ontwerp van een personage, ook wel 'character design' genoemd?

“Ik ga altijd eerst op zoek naar referentiemateriaal om een moodboard op te stellen. In het geval van Luna zocht ik naar ruimtepakken, leuke cartoonhoofdjes, ufo’s … Vervolgens kijk ik welke elementen werken voor de opdracht en welke zaken uit de collage goed samen passen.”

Welke stappen volg je bij het tekenen?

“Ik teken eerst alles met potlood en papier – oldschool – in 2D. Door te schetsen, zoek ik naar de look en feel van (game)personages. Luna’s gezicht was heel belangrijk. Ik tekende daarom eerst verschillende hoofdjes, tot Luna plots uit mijn potlood rolde. Dat hoofdje voelde meteen voor iedereen in het team als Luna aan. De leeftijd klopte en de expressie met haar deugnietenblik leunde perfect aan bij de vraag naar een koene, beweeglijke ruimtevaarder. Pas daarna tekende ik het ruimtepak, de planeten en het universum uit.”

Na de tekening vertaalde je Luna in 3D voor een digitale app. Was dat moeilijk?

“De ontwerpen op papier deed ik meestal alleen, maar het volledige project maakte ik samen met mijn team. In het preproductieproces is veel nagedacht, toegevoegd en weer weggelaten: mijn collega’s Steven, Dries en Kenny dachten altijd mee. We hebben Luna dus echt samen gemaakt. Vooral de potloodlijnen inkleuren naar een digitaal bestand is een boeiend proces. In die fase wordt elke verkeerde kleurkeuze meteen duidelijk. Maar ik amuseer me als ik mag zoeken naar een mooi kleurenpallet. Dat moest voor Luna afgestemd worden op het doelpubliek van 6-jarigen: kleurrijk, maar niet overdone. De 3D-vertaling van mijn schetsen, werd door Kenny gedaan. Hij maakte haar veel mooier dan ik kon verwachten. Zo droeg iedereen zijn steentje bij, zowel voor het personage als voor de app. Dat is teamwork.”

"Ze kijkt veel om zich heen en knippert ook zoals intelligente kinderen dat in het echt doen."

Wat vond je uitdagend aan het animeren voor de app?

“Er moest vooral veel content ontworpen worden. Bovendien moesten we die content organiseren in een beperkte ruimte: het universum van Luna. Rond haar ruimtetuig moesten we alle letters geplaatst krijgen, en die moesten ook nog zowel voor linkshandigen als rechtshandigen goed werken. De massa aan letterplaneten was een enorme opdracht binnen de tijd. Elke letter van het alfabet werd namelijk ook geanimeerd, zowel hoofd- als kleine letters. Door te programmeren, werkten we een slimme workflow uit die ons hielp om al die letters en cijfers heel uniek te animeren.”

Animeer je liever personages of de omgeving?

“Personages animeren is het leukste. Wat bij Luna mooi uitgewerkt is, zijn haar ogen. Ze kijkt veel om zich heen, met heel veel zin voor realisme. Ze knippert ook zoals intelligente kinderen dat in het echt doen.”

Wat is je favoriete Luna-kenmerk?

“Als leuke extra bedacht ik de staartjes die buiten haar helm zitten, maar niet doorlopen naar haar hoofd. Haar lichtgevende vinger is dan weer een verwijzing naar E.T., maar is voor Luna is die vinger natuurlijk haar wapen om te leren schrijven.”

Bleef ook de 2D-versie van Luna belangrijk?

“Ja, zeker. Het was meteen duidelijk dat Luna niet alleen een digitale vorm zou krijgen. Naast de app, biedt de methode ook gedrukte oefenschriftjes voor in de klas. Daarin moesten de 2D-illustraties van Luna komen. De 3D-figuur vertaalden we zo goed mogelijk naar een 2D-logo. Zo is het logo een samenhangend geheel voor de twee werelden en toepassingen van Luna.”

Je recentste illustratie is Kai, de co-teacher op Kabas. Je kreeg daarbij vooraf een lijst met kenmerken. Verkies je dat boven carte blanche?

“Ik hou ervan een beschrijving of een soort moodboard te krijgen. Daar kan ik op terugvallen en uit afleiden wat er gewenst wordt. Bij het ontwerpen moet je die briefing naast je leggen en dan zelf harde beslissingen maken voor je begint met tekenen. Zal het – in het geval van Kai – een robot zijn met een onderstel dat kan rijden? Wordt het een robot met benen of net een zwevende robot? Die opties stonden allemaal in het moodboard, waardoor je meteen voor een keuze staat op de ontwerptafel. Ik stelde als eerste proef wel twee verschillende robots voor, want het is interessant om te leren waarvoor je “klant” gaat kiezen. Zo leer je als ontwerper wat werkt en wat niet.”

Luna ontstond al even geleden. Merk je evolutie in programma's of ontwerptrends?

“Techniek is inderdaad steeds aan het veranderen. Maar omdat we voor heel beperkte low-end devices werken, is er technisch een grote beperking. In die zin zou Luna vandaag (nog) niet veel anders gemaakt zijn dan toen. Ze is fris en nog steeds up-to-date.”