Voordeelafdracht in het privaatrecht

De vraag naar voordeelafdracht bij lucratieve fouten komt finaal neer op de allocatie van wederrechtelijk behaalde vermogensvoordelen in het burgerlijk recht. Het geldend Belgisch aansprakelijkheidsrecht alloceert vermogensvoordelen die (gedeeltelijk) door een (buiten)contractuele fout zijn gerealiseerd in principe, impliciet, bij de inbreukmaker die verantwoordelijk is voor deze fout. De doelstelling van voordeelafdracht is daarentegen om de inbreukmaker in de toestand te plaatsen waarin hij zich zou bevinden als hij zijn rechtsplicht of verbintenis correct zou nagekomen zijn.

Op basis van een rechtsvergelijkende analyse van het geldende (buiten)contractuele aansprakelijkheidsrecht, het intellectuele eigendomsrecht en het kooprecht, bepleit dit werk de toekenning aan de benadeelde van het aandeel dat zijn geschonden recht of belang in het totale vermogensvoordeel van de inbreukmaker vertegenwoordigt. Het algemeen rechtsbeginsel dat niemand zich ten koste van een ander zonder oorzaak mag verrijken, laat ruimte voor de erkenning van een vordering in die zin. Uit dit onderzoek blijkt ook dat de introductie van een vordering tot voordeelafdracht in het logische verlengde ligt van de richting waarin het privaatrecht evolueert en bijdraagt aan de coherentie ervan.